Na het afronden van de 3-jarige Voetreflex opleiding ben ik in oktober 2017 voor 3 weken naar Thailand geweest om daar de Thaise voetreflexologie en de Thaise yoga massage te leren.
Dit idee ontstond niet zomaar. Een jaar eerder maakte ik kennis met een Thaise yoga masseur die vele opleidingen had gevolgd in Thailand en daar heel enthousiast over vertelde. Hij raadde me aan, als ik ooit de mogelijkheid had, naar Thailand te gaan om daar de Thaise voetreflex te leren. Dit idee bleef in m’n hoofd spelen.
Via hem heb ik vervolgens de naam en het adres van een goede school gekregen in Thailand.
Toen m’n man en kinderen achter mijn idee stonden, en er mogelijkheid in agenda ontstond om een aantal weken weg te kunnen zijn van huis, is het besluit genomen om daadwerkelijk naar Thailand te gaan. Het ticket naar Thailand werd geboekt, en ik schreef me in bij de school in Bangkok voor de voetreflex opleiding en de Thaise yoga massage opleiding.
Voor mij was het best spannend. Het zou de eerste keer zijn dat ik zolang van huis zou zijn, zo ver weg, en zonder familie of bekenden. Het was ook erg lang geleden dat ik met vliegtuig was geweest.
Ik had ter voorbereiding veel gelezen op internet. Toch was het in vele opzichten anders dan gedacht en verwacht.
Het beeld wat ik had over Aziatische volken en het Boeddhisme strookte niet met de werkelijkheid. Zij zijn daar evengoed materialistisch, dol op winkelen, hebben ook ongezonde eet en leefgewoonten en rijden als gekken rond in het verkeer.
De bekende 7/11 supermarkten waren totaal niet zoals de supermarkten in Nederland. De eerste keer dat ik er binnen kwam schrok ik. Waar was het eten? Het leek meer op een drogist. Er was voldoende aan chips, bier, water, snoep, koekjes en allerlei dingen zoals shampoo, tandpasta, paraplu’s.., maar verse producten zoals groente of fruit was er nauwelijks. Gelukkig verkochten ze er bananen (per stuk verpakt), en daar was ik groot afnemer van. Later vond ik andere supermarkten (zoals Tesco) waar ze een groter assortiment hadden en meer groente en fruit verkochten. Natuurlijk werd het meeste eten alsook verse groente en fruit verkocht op straat in van de die kraampjes.
Het fenomeen streetfood zoals in Thailand kennen wij ook wel een beetje in Nederland met de patatkraam. En natuurlijk de eetkraampjes bij dorpsfeesten en braderieën waar poffertjes, oliebollen of saté en hamburgers worden gebakken.
Ik vond het best spannend om Thais ‘streetfood’ te eten, omdat ik het Thaise eten niet kende en niet graag ziek wilde worden. In de meer toeristische gebieden werd vaker de bekende ‘pad thai’ en ‘sticky rice met mango’ verkocht. In de gebieden waar met name Thaise mensen waren, was het ‘streetfood’ aanbod anders. Vaak was het eten sterker / pittiger gekruid, en totaal anders aan wat ik gewend was.
Van die continue walm en specifieke geuren mengelmoes werd ik soms beetje misselijk. Gelukkig hadden ze ook Mc Donalds. Het is fijn om zo nu en dan iets vertrouwds en bekends te kunnen eten.
De eerste weken verbleef ik in een buitenwijk van Bangkok dichtbij de school waar eigenlijk maar weinig toeristen waren en kwamen. Ik viel daar soms beetje op als blanke vrouw.
De laatste week had ik gekozen voor een hotel in het centrum met mooi uitzicht op de rivier, dichtbij het trein-, metro en watertaxi station. Het lag wat verder van de school en moest daarom wat eerder uit bed om met de juiste watertaxi naar school te kunnen gaan.
Beide accommodaties waren niet duur, en bevielen prima.
De school beviel ook goed. Er werd les gegeven in kleine groepen. Op het moment dat ik daar cursus had, waren de meeste cursisten Thais, of van Thaise komaf. Dus werd er les gegeven in de Engelse en Thaise taal. De leraar sprak best goed Engels. De eerste dagen moest ik alleen erg wennen aan zijn accent en de woorden die hij gebruikte. Soms begreep ik hem niet helemaal. Gelukkig deed hij veel voor, gebruikte anatomie plaatjes en werd uit de context van zijn verhaal veel duidelijk.
Gezien mijn aanwezige kennis en ervaring met voetreflex werd mij geadviseerd de ‘Thai Foot Reflexology Instructor’ opleiding te doen. Deze was erg leerzaam. Ik leerde nieuwe zones, en zones die in de Thaise voetreflex op een andere locatie zitten dan de Westerse of Chinese. Er werd veel op elkaars voeten getekend om de 62 zones goed in kaart te leren brengen. Daarna leerden we de technieken. Deze varieerden van uiterst zacht en rustig tot een diepere techniek voor de zones. Als laatst leerden we de hele behandeling uitvoeren. Tussendoor werden handige tips gegeven voor behandeling van clienten en voor het lesgeven aan anderen.
Ook heb ik bij deze Thai yoga massage school de ‘Basic’ en de ‘Professional 1’ Thai yoga massage cursussen gedaan. Een aantal dingen leken op de Tuina massage die ik in Nederland had geleerd, zoals acupressuur en de ligging van bepaalde Sen-lijnen leek op de Chinese meridianen. Veel was anders en compleet nieuw voor mij. De gebruikte massage techniek is echt heel anders dan ik gewend was; veel rustiger met langzame opbouw naar diep en dan los laten. Heel gericht op voelen en aanvoelen. Ook werd tijdens de cursus goed gelet op het gebruik van het gehele lichaam op een juiste en vloeiende manier zodat het weinig moeite en kracht kost te massage toe passen. De technieken moesten regelmatig uitgevoerd worden op de leraar. Hij kon zo beoordelen of de techniek goed werd beheerst en toegepast. Pas als de technieken goed werden gedaan, werd verder gegaan. Het was behoorlijk intensief en veel.
In drie weken tijd heb ik erg veel geleerd, gezien en meegemaakt.
Als ik erop terug kijk ben ik erg blij en dankbaar dat ik dit heb mogen ervaren, alhoewel het soms ook best zwaar, intensief en eenzaam was.
Dit ervaringsverhaal heb ik oorspronkelijk in het Engels geschreven voor de website www.traditionalbodywork.com. Als u dit wilt lezen, klik dan hier voor de link.